|
|
TEATR FILHARMONIA CZĘSTOCHOWSKA KINA TEATR - (ul. Kilińskiego, skrzyżowanie z ul. Jasnogórską). Tradycje teatralne Częstochowy sięgają XIX wieku. W tym okresie na gościnne występy przybywały tu grupy teatralne J. Pfeiffera (1859), J. Puchniewskiego (1882), M. Przybyłko-Potockiej (1909) oraz Reduty pod kierunkiem J. Osterwy (1927, 1929). Okresowo działały w Częstochowie teatry: Teatr Rozmaitości (1927 - 1930) przy ul. Katedralnej; od 1932 roku Teatr Kameralny ( kierowany w latach 1932 - 1935 przez I. Galla), który był jednym z ciekawszych pod względem artystycznym teatrów międzywojennych. W Teatrze Letnim (od 1932 roku) grywano widowiska ludowe i patriotyczne. W latach 1928 - 1937 wzniesiono przy ul. Kilińskiego budynek teatralny wg projektu J. Krupy i T. Lopińskiego, mieszczący dwie sceny. W budynku tym od 1938 roku rozpoczął działalność Teatr Miejski. Po II wojnie światowej tradycje teatralne kontynuował przebudowany i zmodernizowany teatr miejski, który przybrał nazwę: Państwowy Teatr Dramatyczny im. A. Mickiewicza. Trudności w działaniu teatru zaczęły się w latach 70-tych. Decyzja o modernizacji budynku spowodowała w latach dyrekcji Tadeusza Bartosika (1975-1982) i Wojciecha, Kopcińskiego dostosowanie repertuaru do uniwersalnych warunków scenicznych używanych zastępczo sal Klubu "Politechnik", Filharmonii, ośrodków kultury na terenie województwa. Inscenizacje zakładały oszczędność środków scenicznych, wielofunkcyjność scenografii. Specyficzne warunki funkcjonowania teatru prowadziły do częstych rezygnacji dyrektorów artystycznych z pełnionej funkcji. Od 1.09.1991 r. 9.1991 dyrektorem Teatru był Ryszard Krzyszycha. Po ponownym przejęciu instytucji przez władze miasta (1944 r.) stanowisko dyrektora powierzono Henrykowi Talarowi. FILHARMONIA CZĘSTOCHOWSKA - (Państwowa Filharmonia w Częstochowie), największy w Częstochowie obiekt koncertowy, przeznaczony na siedzibę orkiestry symfonicznej oraz do realizacji koncertów muzyki poważnej i popularnej. Przy budowie obiektu wykorzystano ruiny dawnej synagogi, spalonej przez Niemców 975-1982) w czasie II wojny światowej. Gmach zbudowanego wg projektu doc. Dra Tadeusza Gawłowskiego z Politechniki Śląskiej i oddano do użytku 4 listopada 1965 r. Obiekt realizowano przy dużym społecznym zaangażowaniu środowisk muzycznych Częstochowy, w atmosferze ostrych polemik z ówczesnymi władzami województwa katowickiego, pragnącymi obniżyć rangę przyszłej instytucji kultury. Początkowo nosił nazwę Domu Kultury Filharmonia (do 1974 r.) mieszcząc dwie instytucje: gospodarza - DK oraz Państwową Orkiestrę Symfoniczną. Z chwilą utworzenia województwa obiektowi i instytucji nadano należne jej miano Państwowej Filharmonii łącząc w organiczną całość działające w nim instytucje. Akustyczne walory sal będące dziełem inż. Witolda Straszewicza., stawiają salę koncertową Filharmonii na jednym z czołowych miejsc w Polsce. Filharmonia posiada dwie sale koncertowe: dużą na 915 miejsc oraz kameralną o 190 miejscach. Była miejscem organizacji trzech festiwali Muzycznych - Międzynarodowego Festiwalu Jeunesses Musicales (1967-1990), Polskiego Festiwalu Skrzypcowego i. G. Bacewicz (do 1990 r.) oraz Festiwalu "Ars Chori" (aktualnie Międzynarodowy Festiwal Muzyki Sakralnej "Gaude Mater").
KINA - rozwój kin datuje się od początku XX wieku. Jedno z pierwszych kin - "Corso" mieściło się w Domu Bata. Na rogu III Alei i ul. Pułaskiego w budynku wzniesionym jeszcze na wystawę przemysłowo-rolniczą w 1909 r. utworzono salę kinową "Panorama" (w sezonie pielgrzymkowym grano filmy religijne). Na skrzyżowaniu ulicy Szkolnej (ob. Dąbrowskiego) i Jasnogórskiej mieściło się kino "Legun" potem przemianowane na "Uciechę", a wreszcie na kino "Świt", w którym pokazywano filmy głównie z "Dzikiego Zachodu". Na rogu II Alei i ul. Centralnej (ob. Śląska) na I piętrze mieściło się kino "Nowy", a w pobliżu kino "Odeon" braci Krzemińskich. W 1926 roku wzniesiono kino "Cassino", zwane potem "Grand-kino", "Luna", a obecnie "Wolność". W Gimnazjum H. Sienkiewicza funkcjonowało kino szkolne, w którym seanse odbywały się w niedzielne popołudnie. W 1939 roku funkcjonowały w Częstochowie kina "Luna" (ul. Kościuszki 7), "Stylowy" (Aleja NMP 37), "Eden" (Aleja NMP 12), "Bałtyk" (ul. Orlicz-Dreszera), "Podklasztorne" (Plac Klasztorny). W czasie II wojny światowej w Domu Rzemiosła przy ul. Kościuszki było niemieckie kino "Deutsche Kamer Lichtspiele". Poza tym funkcjonowały jeszcze "Eden" i "Atlantic" (potem "Bałtyk"). Po wyzwoleniu Częstochowa posiadała kina "Wolność", "Bałtyk", "Tęcza", "Trzecia Płaszczyzna", "Fotoplastikon" potem doszło kino "Stradom", "Relax", "Hutnik". Aktualnie w mieście funkcjonują kina "Wolność", "Relax" i OKF ( w BWA). Funkcję studyjną pełni od lat 50-tych Dyskusyjny Klub Filmowy "Rumcajs" z siedzibą w Klubie "Politechnik" (wcześniej w kinie "Bałtyk"). |
|
